ELENCHUS.
VII. |
Res singulae è vero dijudicandae uti in se sunt; ne eas vel augeat affectus,
vel minuat. |
40 |
VIII. |
Ira ne rationem praeoccupet, aut eidem dominetur. |
49 |
IX. |
Ne flectat invidia, quae suimet est carnifex, |
56 |
X. |
Et gloriam comitatur ac famam. |
64 |
XI. |
Princeps in sermone sit cautus: is enim animi index est. |
71 |
XII. |
Mendacia veritate evertenda. |
77 |
XIII. |
Pro comperto habeat suos animi lapsus obtrectationi futuros obnoxios, |
84 |
XIV. |
Quae monet, & perficit. |
91 |
XV. |
Pluris fama illi sit, quàm vita. |
98 |
XVI. |
Actiones suas cum gestis Majorum saepe conferat. |
102 |
XVII. |
In solis Avorum suorum trophaeis, & gloriis haereditate partis ne unicè
conquiescat. |
106 |
XVIII. |
A Deo Opt. Max. Regnum se habere meminerit; |
111 |
XIX. |
Id[em]que Successori tradendum. |
122 |
XX. |
Noverit sceptrum Bonum esse fallax. |
127 |
XXI. |
Legibus sanctissimis contemperandum. |
133 |
XXII. |
Iusticiâ scilicet & Clementiâ firmanda Majestas. |
144 |
XXIII. |
Pretium virtutis, ejusdem sit praemium. |
152 |
XXIV. |
In omnibus verò spectanda Religio, |
160 |
XXV. |
In quâ omnis Imperii sita est firmitas, |
166 |
XXVI. |
Et spes victoriarum omnium. |
171 |
XXVII. |
Caveat maximè à Religione fucatâ & ludicrâ. |
176 |
XXVIII. |
Prudentiae partes saepe consulat: |
182 |
XXIX. |
Casus enim singulares interdum, non ut plurimùm accidunt, nec facilè
eveniunt iterum. |
188 |
XXX. |
Perpendat verò multorum experientiam, à quâ omnis petenda
sapientiae regula. |
193 |
XXXI. |
Ab iisdem discet sustinere coronam cum honore, & nominis sui existimatione; |
203 |
XXXII. |
Non pendere à vulgi opinione; |
211 |
XXXIII. |
In utrâque fortunâ eundem tenere vultum; |
217 |
XXXIV. |
Ferre & sperare; |
226 |
XXXV. |
Ex adversis elicere prospera; |
231 |
XXXVI. |
Omni vento navigare; |
235 |
XXXVII. |
E duobus malis minus semper eligere. |
235 |
XLIX. |
Authoritatem Ministris veluti mutuò datam sic largiatur, |
327 |
L. |
Vt eosdem & indignationi & favori suo semper obnoxios habeat. |
334 |
LI. |
Oculata sit semper & insomnis Fiducia. |
356 |
LII. |
Ministri improbi, vel minùs idonei, tantò plus nocent,
quantò in sublimiori constituti sunt potestate, |
365 |
LIII. |
In quâ suam vel libidinem explere possunt, vel avaritiam. |
374 |
LIV. |
Magísque à semetipsis dependere satagunt, quàm à
Principe. |
380 |
LV. |
Consiliarii gubernationis sunt oculi. |
386 |
LVI. |
Qui verò à secretis sunt, Principis circinus sunt. |
399 |
LVII. |
Tam hi, quàm illi in gubernationis horologio rotulae sint, no[n] manus. |
404 |
LVIII. |
Quando honorandi sunt, id ita faciat Princeps, ut ne suae luci officiat. |
415 |
LIX. |
Ad acquirendum & conservandum consilio opus est, & armis. |
424 |
LX. |
Illud semper prae oculis habendum, quòd nisi crescant Regna, minuantur. |
442 |
LXI. |
Chordas idcircò suas frequens pertentet, curétque ut majores
minoribus consonent. |
453 |
LXII. |
Cavendo interim, ne harmoniae suae artificium quispiam penetret. |
459 |
LXIII. |
In decernendo principia sigulorum, & fines expendat. |
466 |
LXIV. |
Quae verò lentè consultat, festinè exequatur. |
471 |
LXV. |
Errores ante corrigat, quàm aut in majores adolescant, aut alios
plures pariant. |
475 |
LXVI. |
Curet, ut Regnum suum refertum sit incolis, & ut formentur paullatim è
juventute, qui ad Magistratum suo tempore gerendum sint idonei. |
480 |
LXVII. |
Tributis nimiis ne oneret subditos. |
491 |
LXVIII. |
Commercia & negotiationes foveat: ista quippe poli sunt Reip. |
499 |
LXIX. |
Belli Pacísque sit arbiter, seu ferro, seu auro. |
505 |
LXX. |
Cavenda statûs inter filios partitio, seu divisio. |
519 |
LXXI. |
Omnia labor vincit improbus. |
524 |
LXXII. |
Quies interjecta vires instaurat. |
530 |
LXXIII. |
Seditiones aut celeritate sopiuntur, aut separatione. |
536 |
LXXIV. |
Bellum non nisi pacis firmandae caussâ suscipiendum. |
546 |
LXXV. |
Qui discordias seminat, bella metet. |
552 |
LXXVI. |
Horum caussa saepe est sinistra Ministrorum intentio. |
557 |
LXXVII. |
Et Principum inter se congressus ac conspectus mutuus. |
562 |
LXXVIII. |
Ne falsis pretextibus illudi sibi Princeps patiatur. |
565 |
LXXIX. |
Consilia plerumque aliis consiliis elidenda. |
572 |
LXXX. |
Antè arma paranda, quàm belli sese offerat occasio. |
576 |
LXXXI. |
Perpendendum virium robur. |
582 |
LXXXII. |
Honestas & decor in armis sit: |
595 |
LXXXIII. |
Ex his enim omnis Reipublicae status dependet. |
602 |
LXXXIV. |
Consilio magìs res gerendae, quàm vi. |
607 |
LXXXV. |
Caveat Princeps à consiliis mediis. |
611 |
LXXXVI. |
Regni sui bellis praesens adsit. |
616 |
LXXXVII. |
Sciat arma non nisi Deo Duce florere. |
622 |
LXXXVIII. |
Decreto divino suam attemperet voluntatem. |
628 |
LXXXIX. |
Concordiâ vincuntur omnia. |
633 |
XC. |
Armorum divisio, optimum est stratagema. |
639 |
XCI. |
Amicis reconciliatis nequaquam fidendum. |
643 |
XCII. |
Nocet subinde Protectio. |
649 |
XCIII. |
Foedera cum Haereticis non carent periculis. |
654 |
XCIV. |
Pontificis infula pro omnibus aequè fulgeat. |
660 |
XCV. |
Neutralitas nec amicos parit, nec placat hostes. |
668 |